Ο Νόμος 4212/2013 για την επέκταση της διάρκειας των δικαιωμάτων ερμηνευτών-εκτελεστών φωνογραφημάτων

Ο Ν.4212/2013: Ενσωμάτωση της Οδηγίας 2011/77/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Σεπτεμβρίου 2011 και της Οδηγίας 2012/28/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Οκτωβρίου 2012 στο ελληνικό δίκαιο και τροποποίηση του ν. 2121/1993 «Πνευματική ιδιοκτησία, συγγενικά δικαιώματα και πολιτιστικά θέματα» είναι ο νόμος με τον οποίο ενσωματώνεται μεταξύ άλλων η ευρωπαϊκή οδηγία 2011/77 στο ελληνικό δίκαιο και η οποία αφορά στην επέκταση της διάρκειας των δικαιωμάτων των ερμηνευτών εκτελεστών φωνογραφημάτων (μουσικοί, τραγουδιστές) από πενήντα σε εβδομήντα χρόνια.
Κατά το διάστημα της παράτασης αυτής (δηλαδή της εικοσαετίας) σύμφωνα με την ως άνω οδηγία (όπως εναρμονίστηκε με το δικό μας δίκαιο) ένα 20% από τα έσοδα από όλες τις εκμεταλλεύσεις αυτών των φωνογραφημάτων θα καταβάλλεται από τις δισκογραφικές εταιρείες ή οποιοδήποτε τρίτο εκμεταλλεύεται τα φωνογραφήματα, στους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης υποχρεωτικά.
Έπειτα τα ποσά αυτά θα διανέμονται από τους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης αποκλειστικά και μόνο στους ερμηνευτές εκτελεστές που είχαν μεταβιβάσει τα δικαιώματά τους με μία εφάπαξ αμοιβή κατά τη σύναψη της φωνογραφικής σύμβασης (δηλαδή όχι ποσοστό).


• Ο Νόμος 4212/2013